Eerste ervaringen van het Centraal Coördinatiepunt
Het Centraal Coördinatiepunt helpt bij triage, advies en plaatsing van (kwetsbare) ouderen die een ongepland tijdelijk verblijf nodig hebben. Verwijzers in Zoetermeer bellen één telefoonnummer. Maar wie zitten er achter dat nummer? Overdag denken Marloes Bruinsma en Suzanna Verburg van Zorgpension met verwijzers mee; ’s avonds zijn dat Nathalie Brugging en haar collega’s van het verpleegkundig team van Veilig Thuis. Wat zijn hun eerste ervaringen?

Marloes Bruinsma, Nathalie Brugging en Suzanna Verburg

Zorgpension
Marloes Bruinsma en Suzanna Verburg zijn transferverpleegkundigen bij Zorgpension. Zij zijn gespecialiseerd in het regelen van zorg voor mensen die een eerstelijnsverblijf (Elv) nodig hebben. “Zorgpension heeft zes locaties waar patiënten kortdurend kunnen verblijven om te herstellen,” licht Suzanna toe. “Zoetermeer is er daar één van. Mensen kunnen er tijdelijk terecht als ze tijdelijk niet thuis kunnen wonen, bijvoorbeeld na een ziekenhuisopname of een val thuis.” Suzanna: “Altijd met het doel om terug naar huis te gaan.” Naast het Elv biedt Zorgpension in Zoetermeer ook respijtzorg gefinancierd vanuit de WMO.

Centraal Coördinatiepunt
Elke maandag tot en met vrijdag bemensen Marloes en/of Suzanna van 9:00 tot 17:00 uur de telefoon van het Centraal Coördinatiepunt. “Dat is alleen voor Zoetermeer en staat los van ons werk voor de zes locaties voor het Zorgpension,” benadrukt Marloes. Ze zijn vanaf de start van het coördinatiepunt betrokken. “We doen de triage, adviseren over juiste zorg en helpen bij een eerstelijnsverblijf bij het Zorgpension, Buurtzorgpension of de REO-bedden.” Er is weinig veranderd in hun werk. “We krijgen dezelfde vragen alleen zitten we nu met twee petten op: die van het Zorgpension én van het Centraal Coördinatiepunt. Voor die laatste worden ze gebeld door huisartsen, praktijkverpleegkundigen, praktijkondersteuners en SEH-artsen. Voor complexe casuïstiek overleggen we als het nodig is met een specialist ouderengeneeskunde.”

Eén centraal punt
Uiteindelijk moet het Centraal Coördinatiepunt hét centrale punt worden waarop verwijzers met alle aanmeldingen voor tijdelijk verblijf terecht kunnen. Ook het transferbureau van het LangeLand Ziekenhuis gaat op termijn aansluiten.“Dat heeft grote meerwaarde voor verwijzers,” zegt Suzanna. “Het succes is afhankelijk van de uiteindelijke samenwerking van de verschillende partners. Als je vertrouwen in elkaar hebt en echt samen wil werken, gaat het lukken. Nu zijn we nog allemaal eilanden, mooie onafhankelijke organisaties met allemaal eigen belangen.”

Tussen wal en schip
Het centraal coördinatiepunt maakt het beter verzamelen van data mogelijk. “Het geeft bijvoorbeeld inzicht in welke cliënten tussen wal en schip vallen,” zegt Suzanna. “Mensen die wel tijdelijk verblijf nodig hebben, maar voor wie we geen passende plek kunnen bieden in de regio. Het gaat bijvoorbeeld om mensen met dementie die dwaalgedrag hebben, mensen met psychische stoornissen of alcoholmisbruik. Die kunnen we niet de veiligheid bieden die ze nodig hebben. Dan moet je naar andere mogelijkheden zoeken zoals het intensiveren van de mantel- of thuiszorg of een verwijzing naar de WLZ-crisis.” Marloes: “Het is niet altijd vooraf te voorspellen. Soms raken mensen de weg kwijt als je ze verplaatst en opneemt. Dat maakt de zorg moeilijk. Het helpt als we inzicht hebben in hoeveel cliënten dit zijn. Dat kan je als regio kijken of je voorzieningen voor ze kan treffen. Het gaat niet alleen om een bed,” benadrukt Marloes. “Je moet ook de juiste expertise in huis hebben. Uiteindelijk wil je elke cliënt de juiste zorg op de juiste plaats kunnen bieden. Samen met de huisarts of SEH-arts kijk je welke zorg nodig is. Als dat lukt, gaan wij met een goed gevoel naar huis.”

Acute verpleegkundige zorg
Aan het einde van de middag dragen Marloes en Suzanna eventuele nog niet afgeronde aanmeldingen over aan Nathalie en haar collega’s. Dat doen en deden ze ook voor Zorgpension. Nathalie Brugging is verpleegkundige bij Veilig Thuis. Ze volgde haar opleiding in het ziekenhuis waar ze alle specialismen heeft doorlopen. Daarnaast heeft ze jarenlange ervaring opgedaan, onder andere bij een verpleeghuis van Vierstroom. “Dat is handig want je hebt ervaring nodig om dit werk te kunnen doen,” zegt Nathalie. “Je moet in je eentje beslissingen nemen in de acute verpleegkundige zorg.” Haar werkzaamheden variëren enorm. “Geen dag is hetzelfde. Van de alarmering die mensen thuis inschakelen tot een triage in een verpleeghuis als een cliënt valt of zich niet lekker voelt tot het ondersteunen van de huisartsenpost in het weekend, bijvoorbeeld bij het plaatsen van een katheter of sonde.” Nathalie legt heel wat kilometers af in haar Veilig Thuis auto. “Van Zoetermeer tot aan Woerden en we moeten binnen een half uur bij de cliënt zijn.”

Nathale Brugging tijdens haar nachtdienst

Avond, nacht en weekend
Van 17:00 tot 22:00 uur nemen Nathalie en haar collega’s ook de telefoon voor het Centraal Coördinatiepunt op. “Na 22:00 uur kan, net als in het weekend, het acute nummer worden gebeld,” vertelt Nathalie. “Drie jaar geleden zijn we gestart met de keten voor acute zorg voor ouderen onder de juist Zorg op de Juiste Plek (ZJOP). Veilig Thuis is altijd achterwacht geweest. Toen deden we dat 7 dagen per week, 24 uur.”

Wat zijn de ervaringen van Nathalie in deze eerste periode van het Centraal Coördinatiepunt? “Het loopt nog niet storm met telefoontjes. De vragen variëren van een aanvraag voor een ELV-opname tot advies over wat passende zorg zou kunnen zijn.” Ook Nathalie wenst de regio bedden voor mensen die tussen wal en schip vallen. “Mensen blijven steeds langer thuis wonen en als iemand dan valt of een mantelzorger valt weg, is een tijdelijk verblijf in een zorginstelling heel fijn. Voor cliënten die niet aan de opnamecriteria van de huidige plekken voldoen, wil je eigenlijk zogenaamde ‘labelloze bedden’ waar mensen even kunnen verblijven totdat ze weer sterk genoeg zijn om terug naar huis te gaan of de juiste vervolgzorg krijgen.”

Continu verbeteren
De verwijzers die het centraal coördinatiepunt hebben ingeschakeld, krijgen een korte vragenlijst gestuurd om hun ervaringen en verbeterpunten op te halen. Ook worden de aanmeldingen periodiek multidisciplinair besproken. Zo leren we van elkaar en kan de dienstverlening verder worden verbeterd.